آه و واویلتا محشر کبری شده
روز تنهایی حیدر و زهرا شده
حضرت فاطمه دارد این زمزمه
السلام علیک، یا رسول الله
هنگامه رنج و غم و ماتم شده امشب / گریان، زغمى دیده عالم شده امشب
پایان شب آخر ماه صفر است این / یا آنکه ز نو ماه محرّم شده امشب
از داغ جگر سوز نبى سیّد ابرار / نخل قد زهرا و على خم شده امشب . . .
کعبه ی اهل ولاست صحن و سرای رضا/ شهر خراسان بُوَد کرب و بلای رضا
در صف محشر خدا مشتری اشک اوست/ هر که در اینجا کند گریه برای رضا
از در باب الجواد می شنوم دم به دم/ یا ابتای پسر، وا ولدای رضا . . .
نظرات شما عزیزان: